معنی حسین عرب - جستجوی لغت در جدول جو

حسین عرب

لغت نامه دهخدا

(حُ سَ نِ خُرْ رَ)

زانوسی مازندرانی خراسانی الاصل. شاعر صوفی معاصر هدایت بود و در مجمع الفصحا او را یاد کرده است. (ذریعه ج 9 ص 292)

(حُ سَ نِ تُ)

محمد بن حسن بن حیدر حسینی کوه کمری. متولد در ارونق از نواحی تبریز و متوفی در نجف 23 رجب 1299 هجری قمری 1882/ میلادی او فقیهی اصولی و مرجع شیعه بود. او راست: ’مقدمۀ واجب’ و جز آن. وی بعد از شیخ مرتضی انصاری مرجعیت یافت. (معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ج 27 ص 154) (اعلام الشیعۀ قرن سیزدهم هجری ص 240) (ذریعه ج 1 ص 189 و ج 11 ص 215)

لغت نامه دهخدا

حسین گرگ

(حُ سِ گُ)

دهی است جزء دهستان شراو بالا، بخش وفس شهرستان اراک. واقع در 51هزارگزی جنوب باختری کمیجان و 12هزارگزی مالرو عمومی. ناحیه ای است کوهستانی. سردسیر. دارای 229 تن سکنه میباشد. فارسی زبانند. از قنات و چشمه مشروب میشود. محصولات آنجا غلات، لبنیات، انگور. اهالی به کشاورزی و گله داری، قالیچه بافی گذران میکنند. راه مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

حسین کرد

(حُ سَ نِ کُ)

شبستری. پهلوان داستانی است که به نام ’حسین کرد’ معروف شده است. او در آن داستان دست پروردۀ حسن بیدآبادی و مسیح دکمه بند تبریزی خوانده شده است. این داستان وقایعی در دورۀ صفوی رانشان میدهد و مکرراً در هند و ایران چاپ شده است

لغت نامه دهخدا

حسین کرت

(حُ سَ نِ کِ رِ)

ملک معزالدین از آل کرت سربداری چهل سال سلطنت کرد. 732-771 هجری قمری) و در این سال درگذشت. ابن حسام شاعر ’ماءه عامل’ منظوم را به نام وی ساخته است. رجوع به مقدمۀ این لغتنامه و تاریخ عصر حافظ ص 214 و 222 و رجال حبیب السیرص 55 و 63 و 66 و از سعدی تا جامی ص 199 و 200 شود

لغت نامه دهخدا

حسین عوف

(حُ سَ عَ)

پزشک و معلم چشم پزشکی آموزشگاه پزشکی قاهره بود و در 1300 هجری قمری 1883/م. درگذشت. (معجم المؤلفین از معجم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

حسین عمری

(حُ سَ نِ عُ مَ)

ابن عبداللطیف بن محمد العمری قادری خلوتی دمشقی معروف به ابن عبدالهادی مؤرخ نسابه در دمشق به سال 1162 هجری قمری 1749/ میلادی متولد شده و در 1216 هجری قمری 1801/ میلادی درگذشت. او راست: المواهب الاحسانیه و جز آن. (معجم المؤلفین از جلسه البشر) (تاریخ آداب اللغه ج 4 ص 294) (روض البشر 76) (هدیه العارفین ج 1 ص 328)

لغت نامه دهخدا

حسین عارف

(حُ سَ رِ)

ابن عبدالله رئیس الکتاب رومی متخلص به عارف. درگذشتۀ 1001 هجری قمری او راست: احسن القصص که داستان یوسف و زلیخا است. (هدیه العارفین ج 1 ص 420)

لغت نامه دهخدا

حسین عرب باغی

(حُ سَ نِ عَ رَ)

ابن نصرالله بن صادق حسینی موسوی ارومیه ای معروف به عرب باغی. متوفی 1369 هجری قمری از روحانیون معاصر و صاحب تألیفات بسیار که در ذریعه ذکر شده و اکثر نیز چاپ شده است

لغت نامه دهخدا

معنی حسین عرب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما